“จงทำในสิ่งที่เรารัก
แล้วเราจะยินดีกับผลของมันไม่ว่าจะดีหรือเลวเพราะทุกอย่างเป็นครู”
คำพ่อสอนที่ดังก้องอยู่ในใจผมตลอดมา
ไม่ว่าเวลาจะล่วงผ่านไปนานสักเพียงใด
ผมคงมิอาจละทิ้งความตั้งใจนี้ได้ กับความฝันที่สักวันจะกลับไปยังบ้านเกิด
สานฝันอนาคตของเด็กนักเรียนที่อยู่บนดอย ให้มีโอกาสทางการศึกษา จากเด็กชาวเขาเผ่าปกาเก่อญอคนหนึ่ง
สู่ถนนแห่งการศึกษา ที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ฟันฝ่าความลำบากมาทุกรูปแบบ
เพื่อปูทางให้กับน้องๆนักเรียนในรุ่นหลังๆได้เห็นคุณค่าของการศึกษาเช่นเดียวกับที่ผมพบเจอมา
มาวันนี้ผมคิดว่าผมประสบความสำเร็จแล้วในระดับหนึ่ง
กับการได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับน้องๆบนดอยซิวาเดอ อำเภอสบเมย
จังหวัดแม่ฮ่องสอน ในการพิสูจน์ตนเองบนเส้นทางการศึกษา
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
สถาบันที่ผมเลือกเข้ามาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ
และหวังเก็บเกี่ยวทักษะอันหลายหลายเพื่อนำไปพัฒนาสังคม
มาถึงวันนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาสังคมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันแห่งนี้ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวังเลยแม้แต่นิด หากแต่ให้อะไรมากกว่าที่ผมคาดหวังไว้เสียอีก นอกจากประสบการณ์วิชาชีพในเชิงวิชาการที่ผมได้รับแล้ว ยังได้เรียนรู้ทักษะทางสังคมที่มีคุณค่ายิ่งมาโดยตลอด ศึกษาศาสตร์ได้สอนให้ผมเป็นคนเก่ง ดี และเสียสละ ขอขอบคุณบ้านหลังสีฟ้าอันอบอุ่นแห่งนี้ที่มอบโอกาสอันมีค่าให้กับเด็กดอยอย่างผม ให้โอกาสได้พิสูจน์ตนเองบนเส้นทางความฝันจนก้าวไปสู่การเป็นต้นแบบนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในรางวัลนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ยอดเยี่ยม และนักศึกษารางวัลพระราชทาน ปีการศึกษา 2555 จากคำพูดที่ว่า “จากยอดดอยสู่นักศึกษายอดเยี่ยม”
คงให้กำลังใจแก่น้องๆนักศึกษาได้บ้าง ที่เป็นบทพิสูจน์อย่างหนึ่งของความตั้งใจจริง ของเด็กดอยธรรมดาๆคนหนึ่ง เพื่อความใฝ่ฝันที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดของตนเอง โดยมีคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์ เป็นผู้ให้กำลังใจอยู่เบื้องหลัง
ผมเองคิดอยู่เสมอว่า คงไม่มีอะไรเกินความสามารถของเราหากเราตั้งใจจริง ดังที่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า “ในโลกนี้ไม่มีใครล้มเหลว มีแต่คนล้มเลิก” ล้มแล้วลุก แม้จะกี่ร้อยพันครั้ง แต่ถ้าใจเราสู้คงไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แม้ชีวิตเราไม่สามารถเลือกเกิดได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้ และคุณค่าของชีวิตเราคงไม่ได้อยู่ที่ฐานะทางเศรษฐกิจแต่อย่างใด แต่อยู่ที่การได้มีชีวิตอยู่เพื่อผู้อื่นมากกว่า ความตั้งใจของผมแม้เปรียบได้ดังแสงเทียนอันน้อยนิด แต่ถ้าเทียนหลายๆเล่มมารวมกันก็กลายเป็นแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่ได้ มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาการศึกษาของชาติ เริ่มต้นที่การพัฒนาตนเองให้เป็นแม่พิมพ์ของชาติที่สมบูรณ์ เพื่อมาร่วมกันเปลี่ยนความฝันให้กลายเป็นความจริงด้วยมือของเราเอง.
มาถึงวันนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาสังคมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ สถาบันแห่งนี้ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวังเลยแม้แต่นิด หากแต่ให้อะไรมากกว่าที่ผมคาดหวังไว้เสียอีก นอกจากประสบการณ์วิชาชีพในเชิงวิชาการที่ผมได้รับแล้ว ยังได้เรียนรู้ทักษะทางสังคมที่มีคุณค่ายิ่งมาโดยตลอด ศึกษาศาสตร์ได้สอนให้ผมเป็นคนเก่ง ดี และเสียสละ ขอขอบคุณบ้านหลังสีฟ้าอันอบอุ่นแห่งนี้ที่มอบโอกาสอันมีค่าให้กับเด็กดอยอย่างผม ให้โอกาสได้พิสูจน์ตนเองบนเส้นทางความฝันจนก้าวไปสู่การเป็นต้นแบบนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในรางวัลนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ยอดเยี่ยม และนักศึกษารางวัลพระราชทาน ปีการศึกษา 2555 จากคำพูดที่ว่า “จากยอดดอยสู่นักศึกษายอดเยี่ยม”
คงให้กำลังใจแก่น้องๆนักศึกษาได้บ้าง ที่เป็นบทพิสูจน์อย่างหนึ่งของความตั้งใจจริง ของเด็กดอยธรรมดาๆคนหนึ่ง เพื่อความใฝ่ฝันที่อยากจะพัฒนาบ้านเกิดของตนเอง โดยมีคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์ เป็นผู้ให้กำลังใจอยู่เบื้องหลัง
ผมเองคิดอยู่เสมอว่า คงไม่มีอะไรเกินความสามารถของเราหากเราตั้งใจจริง ดังที่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า “ในโลกนี้ไม่มีใครล้มเหลว มีแต่คนล้มเลิก” ล้มแล้วลุก แม้จะกี่ร้อยพันครั้ง แต่ถ้าใจเราสู้คงไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ แม้ชีวิตเราไม่สามารถเลือกเกิดได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้ และคุณค่าของชีวิตเราคงไม่ได้อยู่ที่ฐานะทางเศรษฐกิจแต่อย่างใด แต่อยู่ที่การได้มีชีวิตอยู่เพื่อผู้อื่นมากกว่า ความตั้งใจของผมแม้เปรียบได้ดังแสงเทียนอันน้อยนิด แต่ถ้าเทียนหลายๆเล่มมารวมกันก็กลายเป็นแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่ได้ มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาการศึกษาของชาติ เริ่มต้นที่การพัฒนาตนเองให้เป็นแม่พิมพ์ของชาติที่สมบูรณ์ เพื่อมาร่วมกันเปลี่ยนความฝันให้กลายเป็นความจริงด้วยมือของเราเอง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น