วันที่ 15 ตุลาคม 2556 มีโอกาสได้เข้าไปยังโรงเรียนแม่สะเรียงบริพัตรศึกษา ซึ่งเป็นโรงเรียนเก่าที่ผมจบมา พร้อมด้วยภารกิจการแนะแนวการศึกาาให้กับน้องๆม.6 ที่กำลังเตรียมตัวเข้าสู่การสอบเข้าในระดับอุดมศึกษา ประทับใจภาพที่เคยมอบไว้ให้กับโรงเรียน ซึ่งถูกจัดอยู่บนชั้นด้านบน นั่นคือ ภาพที่ผมรับรางวัลนักเรียนพระราทานเมื่อปี 2553 ทางโรงเรียนยังคงเก็บไว้เป็นอย่างดี หวังเล็กๆของผมคือ การได้สร้างแรงบันดาลให้กับน้องๆทุกๆ ได้ค้นพบตัวเอง เพื่อเดินไปตามเส้นทางที่เราถนัด เราชอบ เพราะว่าชีวิตคือการเดินทาง ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่ เส้นทางก็จะทอดผ่านให้เราก้าวเดินต่อไป
น้องๆชั้น ม.6 ได้ให้ความสนใจกับกิจกรรมนี้เป็นจำนวนมาก เข้าใจความรู้สึกดี กับการได้รับฟังข้อเสนอจากพี่ๆผู้มีประสบการณ์ในระดับอุดมศึกษา เพราะว่าการพูดคุยกันแบบพี่น้อง จะช่วยลดความกดดัน ลดกำแพงที่กั้นระหว่างผู้พูดกับผู้ฟัง ไม่เหมือนกับเราอยู่ในห้องเรียนที่มีครูสอน น้องๆให้ความสนในเป็นจำนวนมาก เก้าอี้ไม่เพียงพอ จนถึงกับน้องนั่นกับพื้นเลยทีเดียว
น้องๆชั้นปีที่ 1 ซึ่งเพิ่งจบจากโรงเรียนไปเมื่อปีที่แล้ว บอกเล่าเรื่องราวดีดี และแนะแนวทางในการทำความฝันของตนเอง จากหลายๆสถาบัน อาทิ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยพายัพ
ได้เห็นสปิริตของ น้องกันทชาติ คงอุป หรือน้่องแหนม ในการนำทีมเพื่อนนักศึกษามาพูดคุยกับน้องๆชั้น ม.6 แล้ว รู้สึกมั่นใจว่ากิจกรรมแนะแนวที่ผมเคยทำมาทุกๆปี จะดำเนินต่อไปในทุกๆปี ขแเป็นกำลังใจให้น้องๆทุกๆคนกับการเข้าสู่สนามสอบ แต่ก็ไม่อยากให้เครียดมาก เพราะว่าการเรียนในมหาวิทยาลัยเป็นเพียงเส้นทางหนึ่งเท่านั้น ยังคงมีเส้นทางอีกเป็นร้อยๆ ที่จะนำพาน้องๆไปสู่ความสำเร็จในชีวิตได้ ขอเพียงแค่ให้น้องๆรู้จักตนเอง ค้นหาตัวเองให้เจอ ก็พอ ดังคำที่ผมมักพูดกับน้องๆเสมอที่ว่า
"หาตัวเองให้พบ คบตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้คุ้ม คุมตัวเองให้อยู่ และรู้ตัวเองให้จริง"