วันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

รับพระราชทานรางวัล

เมื่อกล่าวถึงรางวัลนักเรียนพระราชทาน คงมีน้อยคนที่ไม่รู้จัก ซึ่งเป็นรางวัลที่เกิดจากน้ำพระทัยอันเปี่ยมไปด้วยพระเมตตาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน ซึ่งพระองค์ทรงมีพระราชปรารภแด่ ฯพณฯ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ม.ล.ปิ่น มาลากุล ) ในปี พ.ศ. ๒๕๐๖ ว่ากระทรวงศึกษาควรจะพิจารณาจัดรางวัลให้แก่นักเรียน ซึ่งเรียนดี ประพฤติดี เพื่อเป็นเครื่องกระตุ้นให้เกิดการพัฒนามาตรฐานคุณภาพการศึกษาของชาติให้ดียิ่งขึ้น งานคัดเลือกนักเรียน นักศึกษา เพื่อรับรางวัลพระราชทานนี้ จึงเป็นงานที่มีเกียรติ เป็นสิริ-มงคล นักเรียนที่ผ่านการตัดสิน ต้องมีสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความยอดเยี่ยม ดีเด่น ได้อย่างชัดเจน และดีจริง

หน้ากระทรวงศึกษาธิการ

ผู้หลักผู้ใหญ่ร่วมแสดงความยินดี

รางวัลอันทรงเกียรติของชีวิต

ความภาคภูมิใจของเรา

ศักดิ์ศรีและเกียรติยศของนักเรียนพระราชทาน

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจ

ด้วยแรงแห่งรักจากทุกคน ทำให้ผมมีวันนี้

เป็นเกียรติอย่างมากกับรางวัลชิ้นนี้

“ จากเด็กชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะห่างไกลจากรางวัลอันทรงเกียรตินี้ แต่แล้วแรงบันดาลใจในการมุ่งมั่นตั้งใจศึกษาเล่าเรียนก็เกิดขึ้น ยิ่งได้ศึกษาเล่าเรียนเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกว่า การศึกษาเล่าเรียนเพื่อทำตามความฝันของตนเองนั้นไม่ใช่แค่เรียนหนังสือเพียงอย่างเดียว แต่เราสามารถที่จะทำกิจกรรมเพื่อพัฒนาตนเองให้มีความเก่งรอบด้าน สร้างความภูมิใจให้กับคุณพ่อ คุณแม่ และครูบาอาจารย์รวมทั้งการนำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียนอันเป็นที่รักของเรา จึงเป็นแรงกระตุ้นให้ผมใฝ่ฝันในการก้าวเข้าสู่ การเป็นนักเรียนพระราชทาน ผมคิดว่าการจะเป็นนักเรียนพระราชทานนั้นไม่ใช่เป็นเรื่องที่เราจะสร้างขึ้นมาภายในหนึ่งปี หรือสองปี หากแต่เป็นสิ่งที่เราสร้างมาทั้งชีวิต ความประพฤตินั้นต้องมาจากจิตสำนึกของเราเอง และเป็นสิ่งที่เราปฏิบัติเป็นชีวิตจิตใจ ด้วยการที่ผมผ่านชีวิตของความยากลำบากมา ทำให้ผมคิดอยู่เสมอว่า ผมจะต้องเป็นกำลังในการพัฒนาสังคมให้ได้ สิ่งนี้เองเป็นตัวกระตุ้นให้ผมมุ่งมั่น ตั้งใจในการศึกษา พร้อมกับสร้างจิตสำนึกของตนเองในการพัฒนาสังคมไปด้วย โดยผ่านกิจกรรมต่างๆมากมาย ได้เรียนรู้ชีวิต เพิ่มพูนประสบการณ์ขึ้นเรื่อยๆ กับสังคมในทุกระดับ ประพฤติ ปฏิบัติตนอยู่ในกฎระเบียบ เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่นได้ ผมคิดอยู่เสมอว่า การที่ผมได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของรางวัลพระราชทานก็ถือว่าเป็นบุญอันใหญ่หลวงแล้ว จะเป็นที่หนึ่งหรือไม่นั้น ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ขอแค่ได้รับโอกาสและทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว และแล้วด้วยความมุ่งมั่นที่ผมมีบวกกับแรงใจที่ได้รับจากคุณพ่อ คุณแม่ ครูบาอาจารย์และเพื่อนๆในโรงเรียน ก็ทำให้ผมก้าวมาถึงจุดนี้ คือ การเป็นนักเรียน รางวัลพระราชทาน นับว่าเป็นความสำเร็จอีกขั้นหนึ่งของโรงเรียน ของคุณครู และของเพื่อนๆ เป็นความสำเร็จของเราทุกคน ”

ดีใจและภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

พ่อครับผมทำได้

นำรางวัลนี้มอบแด่คุณพ่อคุณแม่อันเป็นที่รักยิ่ง

แม่ครับผมทำได้

รางวัลแห่งความดี

จุดนี้แหละที่เราใฝ่ฝัน


ทุกอย่างเราสร้างได้ (อยู่ที่ใจ)

สิ่งที่ผมจะปฏิบัติต่อจากนี้ไป นั่นก็คือ การเป็นนักเรียนคนเดิม เพราะผมคิดอยู่เสมอว่า การได้มาซึ่งรางวัลสักชิ้นหนึ่งเป็นสิ่งที่ง่าย แต่การรักษาความดีไว้นั้นเป็นสิ่งที่ยาก ผมจะต้องรักษาความดีที่มีอยู่ให้คงอยู่ตลอดไป ผมสัญญาว่า ผมจะเป็นคนดีของพ่อแม่ เป็นลูกศิษย์ที่ดีของคุณครู เป็นคนดีของสังคมและประเทศชาติ ให้สมกับที่ได้รับรางวัล นักเรียนพระราชทาน และสักวันหนึ่งผมคงจะมีโอกาสตอบแทนบุญคุณแผ่นดินที่ให้กำเนิดมาอันมีชื่อว่า “ประเทศไทย”

ครั้งแรกกับรางวัลแห่งความภาคภูมิใจ

บรรยากาศซ้อมรับพระราชทานรางวัล

ณ।หอประชุมโรงเรียนสตรีวิทยา กทม.

ถ่ายรูปร่วมกับท่านรองปลัดกระทรวงศึกษาธิการ

นำความภาคภูมิใจมาสู่คุณพ่อคุณแม่

ขอบคุณทุกท่านจากใจจริง

สิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับเราคือสิ่งที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ

อยู่ดอยก็เป็นที่หนึ่งได้

เด็กดอย ก็มาถึงจุดนี้ได้

เด็กชายขอบกับรางวัลแห่งความภาคภูมิใจ

ฝันให้ไกล ไปให้ถึง

คนนี้อาจจะเป็นคนแรกของหมู่บ้าน
กับรางวัลอันมีเกียรติชิ้นนี้
แต่...ไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน

เพื่อสังคม มวลชน ที่รอเราอยู่

ตามสัญญาครับคุณพ่อคุณแม่

ตามสัญญาคืออะไร ??
ผมเคยบันทึกไว้ตอนอยู่มอต้นมีใจความว่า "ความใฝ่ฝันสูงสุด
ของการเป็นนักเรียนของผมคือ การที่ผมได้นำคุณพ่อหรือคุณแม่ท่านใดท่านหนึ่ง
เข้าเฝ้าพระบรมวงศานุวงศ์องค์ใดองค์หนึ่ง" ครั้งหนึ่งผมเคยถวายรายงานผลงานนแด่
สมเด็จพระเทพฯ ครั้งหนึ่งเคยรับเสด็จสมเด็จพระบรมโอราสาธิราชฯ แต่นั่นยังไม่ใช่สิ่งสูงสุด
ที่ได้หวังไว้ และแล้ว วันที่ผมหวังไว้ก็เป็นจริง นั่นก็คือ วันที่ สิบสอง กรกฎาคม 53ผมได้พา
คุณแม่เข้าเฝ้า สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี
ณ।ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พร้อมด้วยการรับพระราชทานรางวัลอันทรงเกียรติ
นั่นก็คือ รางวัลนักเรียนพระราชทาน ประจำปีการศึกษา 2552
ณ।บัดนี้สมุดบันทึกเล่มนี้ก็คงถูกปิดลงด้วยความภาคภูมิใจ..........................................

และสมุดบันทึกเล่มใหม่ กำลังถูกเปิดพร้อมกับก้าวแรกของการเป็น
นักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ประสบการณ์ในแดนมังกร

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย
ประสบการณ์ในการทัวร์ยุโรปมา ช่างเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นจริงๆ และผมก็มีรูปภาพสวยๆมาฝากกันมากมายเลยทีเดียวครับ ก็ขอเชิญเยี่ยมชมได้เลยครับ ไปกันเล้ยยยๆ!!!!!