เกี่ยวข้าวในวันอาหารโลก

วันอาหารโลก (World Food Day) 16 ตุลาคมปีนี้อยู่บ้านเกี่ยวข้าวไร่(กุบือ) อาหารหลักที่หล่อเลี้ยงชีวิตพี่น้องปกาเก่อญอจากรุ่นสู่รุ่น. ตรงกับคำขวัญวันอาหารโลกปีนี้ที่ว่า Family Farming : "Feeding the world, caring for the earth"

"รวงข้าว ขวัญข้าว จิตวิญญาณ"

ร่วมสืบสานประเพณีเลี้ยงผีนา

ช่วงปิดภาคเรียนที่ 1 ปีนี้มีโอกาสได้กลับบ้านไปร่วมพิธีเลี้ยงผีนา หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในภาคเรียนแรก จึงถือโอกาสนี้ชวนเพื่อน 2 คนไปเที่ยวที่บ้านเพื่อร่วมแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ซึ่งเดิมทีคุณเพื่อนทั้งสองคนนี้อยากไปเที่ยวอยู่แล้วด้วย นั่นคือ เพื่อนโฟม สยมภู ปัญญาเหมือง จากจังหวัดแพร่ และเพื่อนโญ ภิญโญ ขียา จากจังหวัดน่าน  งานนี้เชิญร่วมเรียนรู้พิธีกรรมที่ทำหน้าที่เป็นจิตวิญญาณของพวกเราชาวปกาเก่อญอ คือการเลี้ยงผีนา ในช่วงต้นข้าวออกรวง ทั้งนี้เป็นการเลี้ยงผีเพื่อให้ได้ผลผลิตที่ดี และช่วยปกปักรักษาต้นข้าวให้ออกรวงสวยงามจนถึงฤดูเก็บเกี่ยว

อาหารประจำพิธีกรรมนั่นก็คือ ข้าวเบอะ เป็นการต้มข้าวผสมกับเนื้อหมู หรือเนื้อไก่จนเละ เมื่อแกงสุกแล้วจะมีลักษณะเหนียวๆคล้ายข้าวต้ม ซึ่งจะมีรสชาติเหมือนแกงทั่วๆไป วิถีชีวิตอันเรียบง่ายสะท้อนออกมาผ่านเมนูอาหาร ที่เป็นการประกอบอาหารแบบเรียบง่าย นำวัตถุดิบหลายๆอย่างผสมรวมกันนั่นเอง

ระยะทางทั้งหมด 70 กว่ากิโลเมตรจากอำเภอเมืองแม่สะเรียง จนถึงบ้านซิวาเดอ จะยิงตรงเลยก็ดูเหนื่อยไปนิดหน่อย เลยพักเครื่องมอเตอร์ไซค์และพักเครื่องคนขับระหว่างทาง และที่พลาดไม่ได้คือบันทึกประสบการณ์การเดินทางผ่านเลนส์กล้อง

ส่วนตัวผมแล้วขอยกนิ้วให้กับภาพนี้ครับ นอกจากจะให้อารมณ์เย็นๆแล้วยังสะท้อนความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้ ณ สองริมฝั่งสาละวินด้วย ภาพนี้ถ่ายโดย ภิญโญ ขียา (โญ) เพื่อนผู้หลงใหลในการถ่ายภาพและบันทึกประสบการณ์ผ่านเลนส์ในทุกๆการเดินทาง

ถึงบ้านก็ค่ำพอดี คุณแม่ได้ตระเตรียมกับข้าวสำหรับการกลับมาของลูกชายเป็นที่เรียบร้อย หลังจากรับประทานอาหารค่ำเสร็จพวกเราก็ร่วมแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมด้วยกัน และเรียนรู้วิธีคิด วิถีชีวิตของพี่น้องชาวปกาเก่อญอ ตลอดจนภาษาที่ใช้ในการสื่อสารด้วย ดูเพื่อนโฟมจะสนใจเป็นพิเศษนะครับ อิอิอิ

หากจะเจาะลึกถึงวิถีการทำมาหากินในระบบไร่หมุนเวียน ต้องไปพลาดที่จะเยือนผืนไร่ ซึ่งเปรียบเสมือนหม้อข้าวหลักที่หล่อเลี้ยงชีวิตจากรุ่นสู่รุ่น ช่วงนี้เป็นช่วงเกี่ยวข้าวก็ต้องมาเรียนรู้กันสักหน่อยถึงวิธีการเกี่ยวข้าวไร่ ที่ใช้ใบข้าวมัดรวงข้าวไว้ แล้วนำไปตากให้แห้งก่อนที่จะถึงขั้นตอนการตีข้าว

ณ ริมฝั่งสาละวินแห่งนี้ ผมกลับมาเมื่อไหร่มักจะๆได้ภาพที่ตนเองประทับใจอยู่เสมอ  รูปตัวเองขอยกให้ภาพนี้เป็นภาพแรกละกันครับ ขอบคุณเพื่อนโญ สำหรับการกดชัตเตอร์ได้ในจังหวะที่ดูแสนจะเหมาะเจาะพอดี อิอิอิ

แวะซื้อเนื้อหมูระหว่างทางสัก 2 กิโลกรัม เพื่อนำไปประกอบอาหารที่บ้าน โดยการต้มใส่แตง ต้มใส่ผักยอดอ่อนๆทะ้งหลาย เป็นเมนูอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการอย่างมาก

ประมวลภาพฝึกสอนเทอม 1/2557

1 ภาคการศึกษาผ่านพ้นไปด้วยดี กับภารกิจการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ณ โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่  วันนี้จึงรวบรวมรูปเก็บไว้สัก 1 อัลบั้ม เพราะภาพจะอธิบายประสบการณ์ได้ดีกว่าตัวหนังสือหลายเท่าตัวเลย การเป็นนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูหลายคนบอกว่าเป็นว่าที่คุณครู ในความเป็นจริงแล้วเราเป็นครูตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในโรงเรียนแล้ว เพียงแต่ยังไม่มีวุฒิการศึกษารับรองแค่นั้นเอง การเลือกโรงเรียนเพื่อฝึกสอนของแต่ละคนก็มีเหตุผลแตกต่างกันไป บ้างก็เลือกเพราะอยู่ใกล้ที่พัก บ้างก็เลือกเพราะว่ารุ่นพี่แนะนำ บ้างก็เลือกเพราะอาจารย์แนะนำ หรือมีรุ่นพี่สอนอยู่ในโรงเรียน แม้กระทั่งเลือกเพราะชื่อเสียงของโรงเรียนก็มี  แต่นั่นคงไม่สำคัญเท่ากับเราได้เรียนรู้อะไรในการฝึกปฏิบัติงานวิชาชีพครู 1 ปีการศึกษา ที่จะต้องเรียนรู้งานต่างๆ สำหรับตัวผมแล้วคิดว่าไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่อย่างใด เพราะเราก็อยู่กับโรงเรียนมาตั้งแต่เราเข้าเรียนอนุบาลจนถึง ม.6 คงไม่มีอะไรมากที่จะต้องปรับตัว แต่สิ่งที่ท้าทายสำหรับเรานั่นก็คือ เทคนิคและวิธีการสอนที่ตอบโจทย์การเรียนรู้ของนักเรียนมากกว่า เหตุผลส่วนตัวที่ผมเลือกโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ เป็นสถานที่ฝึกประสบการณ์วิาชีพครู ขอบอกเล่าผ่านรูปภาพเหล่านี้แล้วกันนะครับ


ทุกๆวันเสาร์แรกของเดือนจะมีการฉายภาพยนต์ให้นักเรียนดู เพื่อเป็นการผ่อนคลายจากการเรียน โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เป็นโรงเรียนประจำ ให้โอกาสนักเรียนที่บ้านอยู่ห่างไกลจากสถานศึกษา เข้ามาเรียนและดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายให้ทั้ง อาหารการกิน อุปกรณ์การเรียน ที่พัก และอื่นๆ ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนชนเผ่า รวมทั้งหมดประมาณ 7 เผ่าที่เรียนในโรงเรียนแห่งนี้

ปุ้ย ภูริทัศน์ สุกนวล กับนู๋นาง ชุลี ขันตีต่อ เพื่อนร่วมสาขาวิชาทั้งสองที่ตัดสินใจเลือกฝึกประสบการณ์ในโรงเรียนแห่งนี้ด้วยกัน ในยามเย็นหลังจากเสร็จภารกิจสอนก็มักจะชวนกันรับประทานอาหารพื้นๆ ง่าย แถวๆริมถนน โดยเฉพาะส้มตำ แซ่บเวอร์.....

การฝึกประสบการณ์ในเทมอแรกได้สอนวิชาสังคมศึกษา และวิชาประวัติศาสตร์ ให้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ซึ่งมีทั้งหมด 3 ห้อง ย้ำนักเรียนอยู่เสมอให้เข้าใจแก่นของการเรียนสังคมศึกษา ไม่ใช่การเรียนเพื่อท่องจำเอาข้อมูล ไม่ใช่การเรียนเพื่อไปสอบ แต่เป็นการเรียนเพื่อสร้างจิตสำนึกที่ดีต่อสังคมที่เราอาศัยอยู่

กิจกรรมเสริมช่วยดูแลงานลูกเสือ-เนตรนารี โดยรับผิดชอบสอนในหัวข้อ พลเมืองดีตามระบอบประชาธิปไตย มีเรื่องให้เล่าเยอะพอสมควร เพราะว่าเป็นวิชาของการติดตามข่าวสารบ้านเมือง และต้องวิเคราะห์ทิศทางการเปลี่ยนแปลงของสังคมในทุกๆด้าน

พานักเรียนไปทัศนศึกษาที่สวนสัตว์ไนท์ ซาฟารี จังหวัดเชียงใหม่ ตามนโยบายคืนความสุขให้กับประชาชนของ คสช. 

จัดทำโครงการจิตอาสา โดยการตีเส้นจราจรในโรงเรียน ทำสัญลักษณ์จราจร เพื่อให้นักเรียนเรียนรู้เครื่องหมายจราจรที่ใกล้ตัว รู้จักเคารพกฎจราจร เคารพกฏหมาย ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญในการสร้างพลเมือง ตามวิถีประชาธิปไตย

ดูแลและช่วยงานเรื่องเอกสารการประเมินผู้เรียนตลอดปีการศึกษาของฝ่ายกิจการนักเรียนของโรงเรียน

วันศุกร์กับโต๊ะทำงานในห้องพักครู

กิจกรรมหน้าเสารธง

ทีมงานเตรียมสื่อเพื่อเอาไปจัดบอร์ดให้ความรู้แก่นักเรียน

เป็นกระบวนกรในการดำเนินกิจกรรมสันทนาการในค่ายเสริมสร้างประขาธิปไตย ให้กับโรงเรียนในสังกัดสำนักการศึกษาพิเศษ (ศึกษาสงเคราะห์ ราชประชานุเคราะห์)

เป็นกระบวนกรในการดำเนินกิจกรรมสันทนาการในค่ายอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ให้กับโรงเรียนในสังกัดสำนักการศึกษาพิเศษ (ศึกษาสงเคราะห์ ราชประชานุเคราะห์)

เสร็จกิจกรรมค่ายอบรมยุวชนอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม คุณครูรุ่นพี่พาไปสูดอากาศบริสุทธิ์
ครูจิ๋ม นศ.ครูแหวว นศ.ครูเอ นศ.ครูนพ นศ.ครูมิต ครูสมศักดิ์  ครูอู๋
โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่

ช่วงเสาร์ อาทิตย์ก็ต้องใช้เวลากับการอบรมเพิ่มขีดความสามารถของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ซึ่งทางคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เป็นผู้จัดให้กับนักศึกษาฝึกสอน

ขอบขอบคุณอาจารย์เชษฐภูมิ วรรณไพศาล อาจารย์นิเทศ ที่คอยให้กำลังใจและข้อเสนอแนะดีดีในการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในโรงเรียน

ทุกวันศุกร์นักเรียนจะแต่งกายด้วยชุดเผ่าของตนเอง เป็นอีกหนึ่งนโยบายของโรงเรียนที่มุ่งให้เด็กตระหนักในคุณค่าของวัฒนธรรมของตนเอง  และเป็นส่วนหนึ่งในการอนุรักษ์ไว้ เพราะสิ่งที่บ่งบอกความเป็นอัตลักษณ์ของพี่น้องชนเผ่าได้ดีที่สุดก็คือ เครื่องแต่งกายนั่นเอง

ร่วมงานประเพณีขึ้นดอย แต่สำหรับนักศึกษาปี 5 คงต้องเรียกว่าประเพณีลงดอย เพราะว่าทุกๆปีนักศึกาาที่ศึกาาอยู่ในชั้นปีสุดท้ายจะมีลงดอยพร้อมกัน เพื่อเป็นสัญญาณบอกว่าจะสำเร็จการศึกษาแล้ว

เป็นกรรมการอำนวยการสอบของนักเรียนโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่ เน้นย้ำว่าเป็นการอำนวยการสอบ ไม่ใช่การคุมสอบ เพราะนักเรียนไม่ใช่นักโทษ ไม่จำเป็นต้องคุม เพียงแค่อำนวยการสอบให้ผ่านพ้นไปด้วยดีแค่นั้นแหละภารกิจของครู

เป็นครูประจำเรือนนอนของนักเรียน ในช่วงปิดเทอมก็ต้องรับผิดชอบให้ผู้ปกครองมาเซ็นรับนักเรียนไป เพื่อให้เป็นระเบียบในการเข้าออกของนักเรียน

กระบวนกรในงานสันนาการ

เพื่อน เอ นศ.ฝึกสอนวิชาเอกแนะแนว จาก มหาวิทยาลัยราชภัฏ ผู้มากด้วยความสามารถและความมั่นใจในการเต้น ร่วมนำกิจกรรมในค่ายอบรมยุวชนอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ณ ห้วยฮ่องไคร้  เชียงใหม่

ก่อนแยกย้ายกลับโรงเรียน ขอเก็บภาพบรรยากาศแห่งความประทับใจร่วมกันสักเล็กน้อย หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะได้นำองค์ความรู้และประสบการณ์ไปพัฒนาต่อ และเป็นฐานสำคัญที่จะช่วยให้แต่ละคนค้นพบอาชีพของตนเอง เช่น เพาะเห็ด โคนม เลี้ยงปลา ทำปุ๋ย เป็นต้น

เป็นที่ปรึกษาโครงงานคุณธรรม สานฝันแันรัก จากพี่สู่น้อง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนศึกาาสงเคราะห์เชียงใหม่ ในการแบ่งปันความดี สร้างเยาวชนให้เป็นคนรู้จัดการให้ผู้อื่น สร้างสังคมแห่งการแบ่งปัน ผ่านโครงงงานคุณธรรมฯ

จัดทำโครงการส่งเสริมนิสัยรักการอ่านของนักเรียน เพราะการอ่านเป็นประตูสำคัญที่จะทำให้เราออกไปสู่โลกกว้าง ยิ่งอ่านมากยิ่งรู้มากเป็นธรรมดา ฉะนั้นวัยนักเรียนจึงต้องสร้างนิสัยของการรักการอ่านให้ได้ เพื่อให้มีมุมมองที่กว้างขึ้น และเรียนรู้ ก้าวทันสังคมที่เปลี่ยนแปลงในทุกๆวินาที

ร่วมกันจัดบอร์ดประชาสัมพันธ์การศึกษาต่อของนักเรียน ม.3 และม.6 งานแนะแนวจึงเป็นงานของครูทุกคนที่จะต้องให้คำแนะนำกับนักเรียนได้ เพราะหน้าที่ครูไม่ใช่แค่การสอนเนื้อหาให้นักเรียนรู้และเข้าใจ แต่จะต้องกระตุ้นให้นักเรียนค้นพบความสามารถของตัวเอง เพื่อเป็นฐานสำคัญในการประกอยอาชีพในอนาคตด้วย

จากประสบการณ์การฝึกสอนในภาคการเรียนที่ 1/2557 ขอรวมรวมไว้ในแฟ้มผลงานเล่มนี้ พักหายใจในช่วงปิดเทอมสัก 3 อาทิตย์ แล้วมาเริ่มปฏิบัติงานต่อในภาคเรียนที่ 2 ไว้เจอกันครับ.........นพ