อ่างแก้วแพรวพราวรื่นรมณ์วันนี้รู้สึกอยากเล่าความรู้สึกที่ได้เข้ามาอยู่ มอชอ ให้เพื่อนๆฟัง
แต่จะเล่าด้วยคำพูดคงไม่เท่าการเล่าด้วยภาพถ่ายนะครับ ก็เลย
ตัดสินใจเล่าเรื่องผ่านภาพถ่ายบรรยากาศใน มอชอแล้วกันครับ
เผื่อจะเป็นแรงบันดาลให้กับน้องๆที่กำลังมุ่งมั่นที่จะเข้ามาเรียน
ในสถาบันแห่งนี้ สถาบันแห่งการศึกษาที่โด่งดังที่สุดในภาคเหนือ
อันมีนามว่า "มหาวิทยาลัยเชียงใหม่" เข้ามาเป็นลูกช้างด้วยกันนะ
หอนาฬิกาประจำ มช.
เพื่อนๆเคยได้ยินประโยคนี้ไหม "ทุกที่มีเรื่องเล่า ทุกที่มีเจ้าของ คุณกล้าไหมละ "
เจอประโยคนี้ต้องยกให้กับ หอนาฬิกาแห่งนี้เลยครับ มีเรื่องเล่าที่ฟังแล้วขนลุก
เป็นพิเศษ คือว่า.....ว่า.....ๆๆ อืม... ไม่เล่าดีกว่า เอาไว้เข้ามาแล้วจะได้ฟังเอง
ขอบอกก่อนเลยนะครับว่า..ที่นี่ที่เดียวในภาคเหนือ
หอเจ็ดชายที่ผมพักอยู่ครับ
หอนี้ถือว่าเป็นหอชายที่อยู่ไกลที่สุด ไกลผู้ไกลคน
เงียบ สงบ โล่ง ห้องละสองคน มีห้องคาราโอเกะ ห้องคอม ห้องดูทีวี
ห้องอ่านหนังสือพิมพ์ ตู้ซักผ้าหยอดเหรียญ โรงอาหาร สี่ชั้น ผู้ชายทั้งหมด
เอ้า...ก็หอชาย จะให้ผู้หญิงมาอยู่ได้ไง ขอบอกว่าทุกอย่างดีหมดเลยครับ
แต่เสียอย่างเดียวคือ.....อยู่ใกล้ตลาดฝายหิน ซื้อของกินอยู่ตลอดเวลา
ก็เลยเก็บตังค์ไม่ค่อยอยู่ อิอิอิ กินลูกเดียว หิวก็ไปซื้อ ตลาดปิดประมาณ สี่ทุมนะครับ
ด้านหน้าศาลาธรรม
ด้านหน้านี้ถ่ายรูปสวยดีครับ เวลาจะถ่ายรูปแนะนำให้เลย
เพราะว่าตรงนี้เมื่อใครๆเห็นก็จะรู้ทันทีเลยว่าคือ มอชอ....
บริเวณสวนหน้ามอ
มุมนี้มีการถ่ายทำมิวสิควีดีโอเยอะมาก
เพราะว่าบรรยากาศดี ต้นไม้ก็สวย ส่วนใหญ่ที่ทำโปสเตอร์กัน
ก็จะมาถ้ายรูปกันที่นี่แหละ เป็นไง ดูสดชื่นไหม ยิ่งตอนหน้าฝนนะ
ไม่ต้องพูดถึง .......เพราะฝนตกจนสนามเปียกเลยแหละ.....อิอิอิอิอิอิ
เส้นทางรอบมอ
เส้นทางเข้าสู่มอชอ
เส้นทางเข้ามอชอ มีหลายเส้นทางด้วยกัน แต่ถ้าให้ดีก็เข้าทางหน้ามอนะครับ
เพราะว่าจะได้ดูดีหน่อย ข้างหลังก็ได้ แต่ไม่ค่อยแนะนำเพราะเหมือนทางลัดยังไง
ก็ไม่รู้ (แต่เร็วกว่า..แล้วแต่จุดที่เราอยู่) ประตูทาง ปตท.ก็ใช้กันบ่อย แต่ประตูนี่ปิด
เป็นเวลาครับ หกโมงเย็นก็ปิดแล้ว
ถนนสายอ่างแก้ว
เส้นทางนี้ไม่ค่อยมีรถผ่านหรอกครับ เพราะว่าเด็กมอชอ ไม่ค่อยมีรถ
อิอิอิ....สักเมื่อไหร่....เด็กขับเก๋งกันทั้งนั้น...ที่ว่าไม่มีรถหนะ คือไม่มีรถจักยาน
ทางนี้ผมจะผ่านบ่อยในกรณีมาปั่นจักรยานเล่น ออกกำลังกาย หรือบางทีก็
ปั่นจักรยานเพื่อสะสมคะแนนหอพัก ประมาณนั้น แต่บรรยากาศยามเช้าสดชื่นมากๆ
ว่างลองมาเดินเล่นๆดูนะครับ ไปไม่ถูกมาบอก เดี๋ยวจะพาไป มีอะไรเล่าให้ฟังเยอะ
มุมหนึ่งของศาลาธรรมแห่ง มช.
ถ้าจะให้พูดถึงกิจกรรมหรือพิธีกรรมทางศาสนา เช่นการทำบุญ รดน้ำดำหัว
ครูบาอาจารย์ ผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้ที่ทำหน้าที่รองรับงานเหล่านี้ก็คงหนีไม่พ้น
ศาลาธรรม แห่งนี้ เจอกันได้ในงานบุญต่างๆ เป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างด้วยปูน
หลังคาสีแดง ประดับด้วยลวดลายอันสวยสดงดงาม ตระการตามากเลยทีเดียว
แต่...ประตูไม่เปิดนะ เปิดได้ในกรณีใช้งานเท่านั้น หรือเรียกได้ว่า เท่าที่จำเป็น
(ตั้งแต่ผมมาอยู...ยังไม่เคยได้เข้าไปเลย) อิอิอิ ถ้าจะถ่ายรูปก็เชิญด้านนอกอย่างเดียว
ป้ายหน้ามอ
ป้ายนี้มีเรื่องเล่าด้วยว่า ถ้าสอบติดแล้วอย่ามาถ่ายรูปกับป้ายนี้
ก่อนที่เราจะจบ มิฉะนั้นจะทำให้เราเรียนไม่จบ ถ้าจะเลือกถ่ายรูป
ก็ไปหามุมอื่นๆก่อนก็ได้นะ ตรงนี้เอาไว้ถ่ายในวันที่ รับปริญญาบัตรเท่านั้น
แต่จะเล่าด้วยคำพูดคงไม่เท่าการเล่าด้วยภาพถ่ายนะครับ ก็เลย
ตัดสินใจเล่าเรื่องผ่านภาพถ่ายบรรยากาศใน มอชอแล้วกันครับ
เผื่อจะเป็นแรงบันดาลให้กับน้องๆที่กำลังมุ่งมั่นที่จะเข้ามาเรียน
ในสถาบันแห่งนี้ สถาบันแห่งการศึกษาที่โด่งดังที่สุดในภาคเหนือ
อันมีนามว่า "มหาวิทยาลัยเชียงใหม่" เข้ามาเป็นลูกช้างด้วยกันนะ
หอนาฬิกาประจำ มช.เพื่อนๆเคยได้ยินประโยคนี้ไหม "ทุกที่มีเรื่องเล่า ทุกที่มีเจ้าของ คุณกล้าไหมละ "
เจอประโยคนี้ต้องยกให้กับ หอนาฬิกาแห่งนี้เลยครับ มีเรื่องเล่าที่ฟังแล้วขนลุก
เป็นพิเศษ คือว่า.....ว่า.....ๆๆ อืม... ไม่เล่าดีกว่า เอาไว้เข้ามาแล้วจะได้ฟังเอง
ขอบอกก่อนเลยนะครับว่า..ที่นี่ที่เดียวในภาคเหนือ
หอเจ็ดชายที่ผมพักอยู่ครับหอนี้ถือว่าเป็นหอชายที่อยู่ไกลที่สุด ไกลผู้ไกลคน
เงียบ สงบ โล่ง ห้องละสองคน มีห้องคาราโอเกะ ห้องคอม ห้องดูทีวี
ห้องอ่านหนังสือพิมพ์ ตู้ซักผ้าหยอดเหรียญ โรงอาหาร สี่ชั้น ผู้ชายทั้งหมด
เอ้า...ก็หอชาย จะให้ผู้หญิงมาอยู่ได้ไง ขอบอกว่าทุกอย่างดีหมดเลยครับ
แต่เสียอย่างเดียวคือ.....อยู่ใกล้ตลาดฝายหิน ซื้อของกินอยู่ตลอดเวลา
ก็เลยเก็บตังค์ไม่ค่อยอยู่ อิอิอิ กินลูกเดียว หิวก็ไปซื้อ ตลาดปิดประมาณ สี่ทุมนะครับ
ด้านหน้าศาลาธรรมด้านหน้านี้ถ่ายรูปสวยดีครับ เวลาจะถ่ายรูปแนะนำให้เลย
เพราะว่าตรงนี้เมื่อใครๆเห็นก็จะรู้ทันทีเลยว่าคือ มอชอ....
บริเวณสวนหน้ามอมุมนี้มีการถ่ายทำมิวสิควีดีโอเยอะมาก
เพราะว่าบรรยากาศดี ต้นไม้ก็สวย ส่วนใหญ่ที่ทำโปสเตอร์กัน
ก็จะมาถ้ายรูปกันที่นี่แหละ เป็นไง ดูสดชื่นไหม ยิ่งตอนหน้าฝนนะ
ไม่ต้องพูดถึง .......เพราะฝนตกจนสนามเปียกเลยแหละ.....อิอิอิอิอิอิ
เส้นทางรอบมอ
เส้นทางเข้าสู่มอชอเส้นทางเข้ามอชอ มีหลายเส้นทางด้วยกัน แต่ถ้าให้ดีก็เข้าทางหน้ามอนะครับ
เพราะว่าจะได้ดูดีหน่อย ข้างหลังก็ได้ แต่ไม่ค่อยแนะนำเพราะเหมือนทางลัดยังไง
ก็ไม่รู้ (แต่เร็วกว่า..แล้วแต่จุดที่เราอยู่) ประตูทาง ปตท.ก็ใช้กันบ่อย แต่ประตูนี่ปิด
เป็นเวลาครับ หกโมงเย็นก็ปิดแล้ว
ถนนสายอ่างแก้วเส้นทางนี้ไม่ค่อยมีรถผ่านหรอกครับ เพราะว่าเด็กมอชอ ไม่ค่อยมีรถ
อิอิอิ....สักเมื่อไหร่....เด็กขับเก๋งกันทั้งนั้น...ที่ว่าไม่มีรถหนะ คือไม่มีรถจักยาน
ทางนี้ผมจะผ่านบ่อยในกรณีมาปั่นจักรยานเล่น ออกกำลังกาย หรือบางทีก็
ปั่นจักรยานเพื่อสะสมคะแนนหอพัก ประมาณนั้น แต่บรรยากาศยามเช้าสดชื่นมากๆ
ว่างลองมาเดินเล่นๆดูนะครับ ไปไม่ถูกมาบอก เดี๋ยวจะพาไป มีอะไรเล่าให้ฟังเยอะ
มุมหนึ่งของศาลาธรรมแห่ง มช.ถ้าจะให้พูดถึงกิจกรรมหรือพิธีกรรมทางศาสนา เช่นการทำบุญ รดน้ำดำหัว
ครูบาอาจารย์ ผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้ที่ทำหน้าที่รองรับงานเหล่านี้ก็คงหนีไม่พ้น
ศาลาธรรม แห่งนี้ เจอกันได้ในงานบุญต่างๆ เป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างด้วยปูน
หลังคาสีแดง ประดับด้วยลวดลายอันสวยสดงดงาม ตระการตามากเลยทีเดียว
แต่...ประตูไม่เปิดนะ เปิดได้ในกรณีใช้งานเท่านั้น หรือเรียกได้ว่า เท่าที่จำเป็น
(ตั้งแต่ผมมาอยู...ยังไม่เคยได้เข้าไปเลย) อิอิอิ ถ้าจะถ่ายรูปก็เชิญด้านนอกอย่างเดียว
ป้ายหน้ามอป้ายนี้มีเรื่องเล่าด้วยว่า ถ้าสอบติดแล้วอย่ามาถ่ายรูปกับป้ายนี้
ก่อนที่เราจะจบ มิฉะนั้นจะทำให้เราเรียนไม่จบ ถ้าจะเลือกถ่ายรูป
ก็ไปหามุมอื่นๆก่อนก็ได้นะ ตรงนี้เอาไว้ถ่ายในวันที่ รับปริญญาบัตรเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น