วันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557

"Quotes of the month"


หลายครั้งที่คนเรามัวยุ่งอยู่กับสิ่งที่เป็นทุกข์ หลายคนที่คนเราแก้ปัญหาด้วยใจที่เป็นทุกข์ เมื่อพิจารณาดูแล้วพบว่าทุกคนที่เกิดมาล้วนแต่มีความทุกข์ ไม่มีใครไม่ทุกข์ เพียงแต่ละทุกข์คนละแบบเท่านั้นเอง คนรวยก็ทุกข์ของคนรวย คนจนก็ทุกข์ของคนจน ฉะนั้นสัจจะของชีวิตข้อนี้เราปฏิเสธไม่ได้ แต่ประเด็นที่น่าสนใจก็คือว่า การจัดการกับความทุกข์นั้นทำได้อย่าง ความแตกต่างของแต่ละคนจะอยู่ตรงนี้แหละ เพราะอยู่ที่เรามอง หากมองได้ถูก ความทุกข์ที่เป็นอยู่อาจไม่ใช่ความทุกข์อีกเลย แต่หากมองในแง่ลบมากเกินไปก็ยิ่งซ้ำเติมความอ่อนแอให้กับหัวใจ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว จึงไม่มีเหตุผลใดเลยที่เราจะต้องมานั่นทุกข์กับสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่ ขอเพียงให้เราเข้าใจมัน และจัดการกับมันอย่างถูกวิธี เอาความสุขจัดการกับความทุกข์ เครื่องมือดังกล่าวนี้ไม่มีขายที่ไหน เพราะมันอยู่ในตัวของทุกคนอยู่แล้วนั่นก็คือ ใจ ของเราเอง ปรับทัศนคติในแง่บวกกับสิ่งที่เป็นอยู่ มองโลกในแง่ดี แค่นี้ความทุกข์ก็หายไปแล้ว


ในปัจจุบันคงไม่มีใครปฏิเสธภาวะของการแข่งขันได้ เพราะหันไปทางไหนก็เจอแต่การแข่งขัน แข่งกันเรียน แข่งกันทำงาน แข่งกันรวย แข่งกันมีหน้ามีตาอยู่ในสังคม แข่งกันแสวงหาความสุขทางกาย ซึ่งทั้งหมดนี้ก่อให้เกิดการแบ่งชนชั้นทางสังคม เพราะการแข่งขันนั้นย่อมทำให้มีการแบ่งแยกความสามารถของคน จัดกลุ่มคนเก่ง คนไม่เก่ง เทคนิคและวิธีการต่างๆที่จะทำให้ตนเองชนะการแข่งขันจึงถูกคิดค้น และพัฒนานวัตกรรมใหม่ๆทั้งในเชิงวัตถุ ความคิด กระบวนการ เพื่อเป้าหมายสูงสุดคือการชนะในการแข่งขัน การมุ่งไปสู่เป้าหมานนี้เองที่ทำให้ผมสังเกตเห็นหลายคน หลายครั้งที่มุ่งสู่การเป็นผู้ชนะครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่เคยได้สัมผัสสักที ทั้งๆที่เป็นคนเก่งกว่าคนอื่น ดีกว่าคนอื่น เมื่อพินิจพิเคราะห์ดูแล้ว มันอยู่ที่กาลและเทศะนี่เอง หากเราไม่เข้าใจบริบทของการแข่งขัน ไม่รู้จักสนามแข่งขันดีพอ ก็เป็นรองคนอื่นไปแล้ว ที่สำคัญคือการรู้จักตนเองจะช่วยให้เราเป็นผู้ชนะได้ในการแข่งขัน นี่คือหลักการพื้นฐานของทุกสนามการแข่งขัน

วันเสาร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Core Culture (แก่นทางวัฒนธรรม)


ทุกวันศุกร์เราจะเห็นความหลากหลายของเครื่องแบบในโรงเรียนแห่งนี้ครับ โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่ สถานศึกษาที่ทำหน้าที่เป็นบ้านให้กับนักเรียนชนเผ่าต่างๆเกือบพันชีวิต ที่ต้องจากบ้านมาเพื่อเดินทางบนถนนแห่งการศึกษา ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับนักเรียนที่ทางโรงเรียนมีข้อตกลงให้นักเรียนใส่ชุดประจำเผ่าของตนเอง เพื่อไม่ให้นักเรียนลืมว่าตัวเองมาจากไหน กว่า 9 ชนเผ่าในโรงเรียนก็จะสวมสุดประจำเผ่ามาอวดกันในทุกๆวันศุกร์ เชก่อ เครื่องแบบที่ผมใส่ก็เป็นอีกหนึ่งสัญญะทางชาติพันธุ์ปกาเก่อญอครับ ผมมักจะสอนนักเรียนในโรงเรียนเสมอว่า คนที่ลืมว่าตัวเองมาจากไหน เท่ากับสูญเสียทุกอย่างไปแล้ว การทำหน้าที่ของ Core Culture ในแต่ละคนของให้อย่าได้ละเลยในจุดๆนี้ เพราะการที่เรายืนหยัดในตัวตนของเรานี่แหละคือสิ่งสำคัญที่จะทำให้เรามีตัวตนอยู่ในสังคม และในฐานะนักศึกษาวิชาโทการศึกษาพหุวัฒนธรรม ทำให้ผมเข้าใจในประเด็นนี้ดี จึงอยากเป็นแบบอย่างให้กับลูกศิษย์ของผม สวนดอกไม้ที่สวยงามเพราะมีสีที่หลากหลาย ฉันใดก็ฉันนั้นความหลากหลายทางวัฒนธรรมนี้แหละคือความสวยงามในชุมชนของเรา จึงอยากเป็นหนึ่งในผู้สร้างชุมชนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่แห่งนี้ ให้เต็มไปด้วยความหลากหลายทางวัฒนธรรม พร้อมกับปลุกฝังจิตสำนึกแห่งการรักบ้านเกิด เพื่อที่ในวันข้างหน้านักเรียนจะได้กลับไปเป็นกำลังที่สำคัญของหมู่บ้านในการขับเคลื่อนชุมชนให้มีความเจริญ มีภูมิคุ้มกันในภาวะที่เกิดการปะทะกันทางวัฒนธรรม ที่สำคัญคือ การพัฒนาในเชิงความคิด ก้าวทันการเปลี่ยนแปลงด้วยอาวุธทางปัญญาที่ได้สั่งสมในบ้านแห่งนี้


กิจกรรมไตรรงค์ในช่วงเช้าของทุกวัน
โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่ ต.ดอนแก้ว อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่


พบปะพูดคุยกับลูกศิษย์ในช่วงเช้า
เพื่อเตรียมความพร้อมสู่กิจกรรมในชั้นเรียน


สักหนึ่งภาพหน้าห้องพักครู

ประสบการณ์ในแดนมังกร

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย
ประสบการณ์ในการทัวร์ยุโรปมา ช่างเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นจริงๆ และผมก็มีรูปภาพสวยๆมาฝากกันมากมายเลยทีเดียวครับ ก็ขอเชิญเยี่ยมชมได้เลยครับ ไปกันเล้ยยยๆ!!!!!