เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้าและศาสดาของศาสนาอื่นๆมาพอสมควร ทำให้ผมได้ข้อสรุปสั้นๆอย่างหนึ่งว่า บางทีแล้วการเปลี่ยนแปลงชีวิต หรือเปลี่ยนทัศนคติของคนๆหนึ่งนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะคนเราแต่ละคนก็ย่อมมีประสบการณ์การเรียนรู้ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตที่แตกต่างกัน แต่ไม่ถึงขั้นเปลี่ยนแปลงตนเอิงไม่ได้ และการเปลี่ยนแปลงตนเองนั้นบางทีเกิดจากประโยคเด็ดๆเพียงประโยคเดียวก็เป็นได้ ผมจึงนำมาเชื่อมโยงแล้วสรุปเป็นข้อความตามความคิดของตนเอง ซึ่งไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยทุกอย่าง เพียงแค่เป็นหนึ่งความคิดของคนๆหนึ่งเท่านั้นเอง อาจแฝงไปด้วยอคติมากมายอยู่ คงขึ้นอยู่กับท่านผู้อ่านเองว่าคิดอย่างไรกับประโยคเหล่านี้
"จุดหมายปลายทางมีไว้ให้ไปถึงและการไปถึงก็มิใช่อะไรอื่น
นอกจากเป็นการสิ้นสุดของการเดินทาง"
"การทำให้คนอื่นยอมรับต้องให้คำพูดเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำ
ไม่ใช่การกระทำเป็นส่วนหนึ่งของคำพูด"
"การเป็นนักรบของเราบางครั้งมันไม่ใช่ความเข้มแข็ง มันคือความอ่อนแอ เป็นการตอบสนองอะไรบางอย่างที่เราอาจเรียกได้ว่ามันเป็นบาดแผล เป็นปมด้อยแต่ว่าหลายครั้งที่เรารบสุ่มสี่สุ่มห้าเพียงเพราะว่าเราไม่ต้องการให้คนตราหน้าว่าเราเป็นคนขี้ขลาด เป็นคนอ่อนแอ"
"กาลเวลาไม่เคยมีความหมายสำหรับชีวิตที่ปราศจากความฝัน
และยิ่งไม่มีความหมายใดสำหรับชีวิตที่ปราศจากความทรงจำ"
"การเรียนรู้ของคนเราต้องผ่านประสบการณ์ที่ยอกย้อนมากเหลือเกิน
ครั้นจะเข้าใจอะไรขึ้นบ้าง ก็อดใจหายไม่ได้กับเวลาที่สูบไป"
"วิชาเดียวที่เรียนไม่เคยจบคือ วิชาชีวิต เพียงแค่ในแต่ละช่วง
ของชีวิตนั้นเราเปลี่ยนหนังสือไปเรื่อยๆเท่านั้นเอง"