วันพฤหัสบดีที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

นักศึกษารางวัลพระราชทาน

 วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 ณ.ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา
"นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้กับการได้มีโอกาส
เข้ารับรางวัลอันทรงเกียรตินี้เป็นครั้งที่ ๒ ในชีวิต ถือเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต
อย่างใหญ่หลวงของเด็กชาวปาเก่อญอคนนี้ รู้สึกภาคภูมิใจมาก
ขอบพระคุณคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์ ผู้อยู่เบื้องหลั
งความสำเร็จใน
ทุกย่างก้าวบนถนนแห่งการศึกษาของเด็กดอยคนนี้ รางวัลนี้ได้
นำความภาคภูมิใจมาสู่วงศ์ตระกูล สถาบันการศึกษาอันเป็นที่รัก
และเหนือสิ่งอื่นใดคือการได้เป็นแบบอย่างให้กับน้องๆเยาวชนคนอื่นๆ
ในการมุ่งมั่น ตั้งใจ ศึกษาเล่าเรียน ทั้งนี้เพื่อพัฒนาศักยภาพของตนเอง
ให้เต็มกำลัง ซึ่งจะได้เป็นพลังสำคัญในการขับเคลื่อนความก้าวหน้าของสังคมเรา
แม้นจะเป็นเพียงพลังเล็กๆแต่ผมเชื่อว่า สักวันคงได้สร้างสรรค์สิ่งดีดีเพื่อสังคมไทย
ได้อย่างแน่นอน."
งานนี้คุณพ่อมาให้กำลังใจถึงที่เลยครับ
กับการรับรางวัลอันทรงเกียรติิของชีวิต
 เป็นความตั้งใจตั้งแต่ต้นแล้วว่า หากผ่านการประเมิน
ในรางวัลนี้อีกครั้งหนึ่ง จะพาคุณพ่อเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพ
รัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เพราะเมืื่อปี 2553
วันที่ 12 กรกฎาคม 2553 ได้พาคุณแม่เข้าเฝ้าแล้ว และ
แล้วความตั้งใจนี้ก็เป็นจริง ปีนี้ผมได้พาคุณพ่อเข้าเฝ้าฯ
สมความตั้งใจ ขอบคุณครับคุณพ่อ
 คงไม่มีคำพูดอื่นใดนอกจากคำว่า"ขอบคุณ"
ขอบคุณกำลังใจจากทุกๆคนที่มีให้อย่างไม่ขาดสาย
ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่สำหรับการมอบโอกาสให้ชีวิตนี้
ขอบคุณครูบาอาจารย์ในประสบการณ์ทางการเรียนรู้
ขอบคุณเพื่อนๆสำหรับมิตรภาพดีดีจนผลักดันให้มีวันนี้
ขอบคุณสถาบันการศึกษาอันเป็นที่รัก ที่ให้โอกาสผมได้
แสดงความสามารถต่อสาธารณชน และมอบโอกาส
ขอบคุณกระทรวงศึกษาธิการที่ยังคงสานต่อปนิธาน
ขององค์พระบามสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอย่างต่อเนื่อง
และยิ่งใหญ่ที่สุด นับเป็นพระกรุณาอันใหญ่หลวง
คือ พระราชปรารภของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ที่ทรงมีให้กับนักเรียนนักศึกษาและสถานศึกษาให้
ได้มีโอกาสได้สัมผัสกับรางวัลสูงสุดของชีวิตนี้
 "รางวัลนี้มอบให้คุณพ่อครับ"
 อีกหนึ่งรางวัลที่ตอกย้ำประโยคที่ว่า "อยู่ดอยก็เป็นที่หนึ่งได้"
เพราะคำว่าที่หนึ่งไม่ใช่คนเก่งที่สุด ที่หนึ่งไม่ใช่คนฉลาดที่สุด
ที่หนึ่งไม่ใช่คนดีที่สุด แต่ที่หนึ่งหมายถึง หนึ่งในความภาคภูมิใจ
ของคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์และสถาบันอันเป็นที่รักของเรา
 ไดอารี่เล่มน้อยได้ถูกเปิดเพื่อทบทวนประสบการณ์อีกครั้งหนึ่ง
หลังจากที่ได้เข้ารับพระราชทานรางวัล นักศึกษาดีเด่นจาก
สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เมื่อวัันที่
15 กรกฎาคม 2556 ณ.ศาลาดุสิดาลัย  สวนจิตรลดา กทม.
"เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 2553 ผมได้พาคุณพ่อและคุณแม่ไป
กทม.เพื่อรับรางวัลนักเรียนพระราชทาน คิดไว้เสมอว่าความตั้งใจ
ที่จะพาคุณพ่อคุณแม่เข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ คงเป็นความจริงแล้ว
แต่แล้ววันนั้นปรากฎว่ามีเพียงผมกับคุณแม่ที่ได้เข้าเฝ้าฯ เพราะมีการ
จำกัดจำนวน คุณพ่อก็ต้องยืนรอผมอยู่ด้านนอก พร้อมด้วยรอยยิ้ม
ที่กำลังบอกผมว่า "ลูกพาคุณแม่เข้าไปเถอะ!!"ผมคงไม่มีคำพูดต่อ
ให้กับคุณพ่อ เพราะคำตอบมันถูกบันทึกอยู่ในใจของแล้วว่า
ในอีกสักวันผมจะกลับมาตอบคำถามคุณพ่อ และแล้วมาวันนี้
ผมได้ตอบคำถามคุณพ่อแล้วกับการเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ
อีกครั้งพร้อมพาคุณพ่อเข้าไปสมดังความตั้งใจ และมีแถม
พาเที่ยว กรุงเทพฯ,นั่งทานข้าวริมแม่น้ำเจ้าพระยา,
นั่งเครื่องบินกลับมา และการดูแลคุณพ่อเป็นอย่างดี"
วันนี้คุณพ่อคงกลับไปอวดคุณแม่ได้แล้ว ถึงความรู้สึก
อันปลาบปลื้มที่ได้เห็นพระพักตร์ของสมเด็จพระเทพฯ
เหมือนกับที่คุณแม่เคยสัมผัสเมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ในการพัฒนาสังคม
แม้เราจะอยู่ในฐานะนักเรียนนักศึกษาซึ่งพลัง
ในการขับเคลื่อนการพัฒนาอาจมีไม่มากแต่สิ่ง
ที่ยิ่งใหญ่กว่าการได้ช่วยเหลือสังคมก็คือ การ
ตัดสินใจลงมือทำเพื่อสังคมนั่นเอง วันนี้พวกเรา
ได้มายืนบนเวทีแห่งความภาคภูมิใจนี้ด้วยกัน
และหวังเป็อย่างยิ่งว่าทุกๆคนจะสานต่อความดี
เพื่อให้อะไรหลายๆอย่างกับสังคมที่เราอยู่นะครับ

วันอาทิตย์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ขึ้นดอย 56

สำหรับผมแล้วปีนี้ เข้าสู่ปีที่ 4 ของการขึ้นดอยตามประเพณีรับน้องขึ้นดอย
ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ขึ้นและลงเป็นระยะทางกว่า  28  กิโลเมตร
ในแต่ละปีก็ทำให้รู้สึกแตกต่างกันไป เพราะบทบาทในการมีส่วนร่วม
ต่อกิจกรรมนี้แตกต่างกันไป ปีนี้เป็นปีที่ 4  แล้ว ยังคงร่วมเป็นกำลังใจ
ให้กับน้องๆ รหัส 56 ด้วยการจูงมือน้องเดินขึ้นกับน้องจนถึงจุดหมาย
ไม่เพียงแต่ความประทับใจในความร่วมือร่วมใจของทุกคน แต่มีสื่งหนึ่ง
ที่ยิ่งนานยิ่งตอกย้ำความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของพวกเรา คือ ความรัก
ระหว่างเพื่อน พี่ น้อง และครูบาอาจารย์ ในการร่วมอนุรักษ์ประเพณีนี้ไว้

ขบวนขึ้นดอยของคณะศึกษาศาสตร์ปี  56 ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ปีที่ผ่านมา
สวยสดงดงาม และอลังการ น่าตื่นตาตื่นใจเลยทีเดียว ประกอบกับ
ความร่วมมือร่วมใจของพี่น้องชาวศึกษา มช. ทำให้วันนี้มีความพิเศษ
เช่นเเคย  นับว่าเป็นอีกวันหนึ่งที่น่าจดจำของพวกเราเหล่านักศึกษา
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (วันที่ 6 กรกฎาคม 2556)

โค้งสุดท้ายก่อนถึงพระบรมธาตุดอยสุเทพ ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง
ของพวกเรา  เช่นเคยกับการประกาศความยิ่งใหญ่ให้ทุกคนได้รู้ผ่าน
บทเพลง ศึกษาอารีดัง และกิจกรรมบูมคณะ ที่ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ
เป็นสัญลักษณ์ของความพร้อมและพลังอันยิ่งใหญ่ของคณะศึกษาศาสตร์

จุดหมายปลายทางของการขึ้นดอย  ย่อมมทำให้พวกเรายิ้มได้
แม้ตลอดระยะทางจะเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่เมื่อเรา
ขึ้นมาถึงจุดๆนี้พร้อมกับเพื่อนๆน้องๆพี่ๆ ย่อมเป็นภาพแห่ง
ความประทับใจเสมอ

ปิดท้ายกิจกรรมขึ้นดอยด้วยการลงดอย อีก 1 ประเพณีของสาขาวิชา
ที่พวกเราปฏิบัติกันมาทุกๆปี คือ การเดินลงมาส่งพี่ๆ ปี 5 ลงดอย
เป็นการแสดงถึงจะจบการศึกษาแล้ว ส่งท้ายกิจจกรรมของการเป็น
นักศึกษาในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กิจกรรมนี้ไม่ได้บังคับครับ
ขึ้นอยู่กับความสมัครใจ และความพร้อมของกายเรา.

วันพุธที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บทความพิเศษ 45 ปี ศึกษาศาสตร์ มช.

ขอขอบคุณคณะศึกษาศาสตร์ ที่ได้มอบโอกาส
ในการฝากบทความพิเศษเรื่อง "จากยอดดอยสู่นักศึกษายอดเยี่ยม" 
ลงในวารสารฉบับพิเศษ เนื่องในโอกาสครบรอบ 45 ปี 
คณะศึกษาศาสตร์ ขอบคุณพี่อานนท์ ขันติ (พี่อาร์ท) 
ผู้ประสานงานและ Graphics.

45 ปี คณะศึกษาศาสตร์

วันที่ 2 กรกฎาคม 2556  เป็นวันคล้ายวันสถาปนาคณะศึกษาศาสตร์ มช.
ซึ่งในปีนี้คณะศึกษาศาสตร์ครบรอบ 45 ปี ของการก่อตั้งคณะฯ ได้ร่วมทำบุญ
ตักบาตรในช่วงเช้า เพื่อเป็นศิริมงคลแก่ชีวิต ในฐานะลูกศิษย์ของบ้านหลังสีฟ้า
แห่งนี้ และด้วยความภาคภูมิที่ได้มีโอกาสเป็นสมาชิกของครอบครัวอันอบอุ่นนี้

ในโอกาสอันสำคัญนี้ทางคณะศึกษาศาสตร์ได้รับเกียรติจาก 
ศ.ดร.วัชระ กสิณฤกษ์ รองอธิการบดีฝ่ายวิชาการและคุณภาพการศึกษา
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มาเป็นประธานในพิธีเปิดงาน อันสำคัญของคณะฯ

ชมการแสดงของน้องๆผู้นำเชียร์คณะศึกษาศาสตร์ มช.

ร่วมถ่ายภาพร่วมกับคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ และคณะผู้บริหาร
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ถ่ายภาพร่วมกับน้อง สราวุธ ไชยนิน หรือน้องโจ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ
นักเรียนรางวัลพระราชทานปีการศึกษา 2554 

วันจันทร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

พัฒนาหอพัก 56

กิจกรรมพัฒนาหอพักประจำปีการศึกษา 2556  หนึ่งในกิจกรรม
ที่พวกเราชาวเฮือนชงโค (หอ 7 ชาย) ร่วมมือร่วมใจกันทำเพื่อพัฒนา
หอพักของเราให้สะอาด น่าอยู่ โดยในปีนี้พวกเราได้ช่วยกันกวาด
บริเวณหอ ตัดหญ้า ถางต้นหญ้า ย้ายโต๊ะหินอ่อน เก็บขยะรอบหอพัก
และทาสีสนามฟุตซอลหน้าหอพักของเรา รวมทั้งทางสีเขตห้ามจอด
หน้าหอพัก งานทุกอย่างสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ด้วยความร่วมมือจากทุกคน
ปีนี้ถึงแม้จะไม่ได้เป็นกรรมการหอพักแล้ว แต่ก็ยังคงผูกพันกับกิจกรรม
ดีดีของหอพักเรา เพราะถือว่าาเป็นบ้านอันอบบอุ่นอีกัหนึ่งในชีวิต

หอพัก ON TOUR 56

วันที่ 23 มิถุนายน 2556  รับหน้าที่เป็นพี่วิทยากรประจำฐาน
ในการแนะนำหอพักชายอาคาร 7 (เฮือนชงโค) และข้อมูลเกี่ยวกับ
ประเทศมาเลเซีย รวมทั้งจัดกิจกรรมให้กับน้องๆในโครงการใหม่
ของกรรมการหอพักที่มีชื่อว่า หอพักออนทัวร์ พร้อมใจสู่อาเซียน

เล่นเกมลำเลียงลูกปิงปองบนแผ่นฟิวเจอร์บอร์ด
เสริมสร้างทักษะการคิด การวางแผน ความสามัคคีให้กับน้องๆ

พักรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันกับน้องๆ

ในภาคกลางคืนได้ไปร่วมให้กำลังใจน้องๆ
ในการแสดงบนเวทีและช่วยขนอุปกรณ์การแสดง
ของน้องๆหอ 7 ชาย  งานนนี้น้องๆทำได้ดีมากครับ
ร่วมถ่ายรูปกกับน้องขุน วิศวโยธา เดือนหอ 7 ส่งเข้าประกวด

ประสบการณ์ในแดนมังกร

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย

ท่องยุโรปไปกับยุวชนประชาธิปไตย
ประสบการณ์ในการทัวร์ยุโรปมา ช่างเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นจริงๆ และผมก็มีรูปภาพสวยๆมาฝากกันมากมายเลยทีเดียวครับ ก็ขอเชิญเยี่ยมชมได้เลยครับ ไปกันเล้ยยยๆ!!!!!